Burgemeester Walter Horemans kwam speechen op onze viering van het veertigjarig bestaan van onze club. Lees zijn woorden hier opnieuw na.
Geachte genodigden,
Beste vrienden van de ping pong,
Voor de 18 Roemeense vrienden en topspelers in ons midden:
Bine at venit la municipiu Berlaar.
Me bucur ca voi sunteti aitch. Be welcome !
Beste vrienden,
Op deze bijzondere feestelijke kermis-zaterdag 5 mei 2018 wisselt ping pong zich vandaag af met show…
Ping Pong heeft altijd een beetje show-gehalte gehad in mijn ogen. Het komt er immers op neer om met effect uw tegenstrever te bedriegen, een hak te zetten, te laten lopen, te laten vloeken, kortom : te misleiden…
Op mijn laatste reis in Thailand vorig jaar ontdekte ik dat men daar het begrip PingPong-show een wat andere invalshoek heeft gegeven. Ook misleidend… Ik was in ieder geval verrast…
Wat ooit begon als een spelletje voor de gegoede Engelsman, is inmiddels uitgegroeid tot een heuse fijne sport die in zo'n beetje alle uithoeken van de wereld wordt gespeeld.
Toevallig in het kleine Berlaar hebben we 2 goed draaiende clubs met talent kortom : we zijn verwend. TTC heikant vierde haar 25 jaar. Vandaag vieren we hier jullie club TTK Berlaar,40 jaar, een robijnen viering in de diamantstreek van weleer..
Het moet ergens begonnen zijn in het voorjaar van 1977 … op de radio klonk de groep Dream Express (weet je t nog) met hun songfestivalhit : a million in one two three.. van enige vorm van crisis was duidelijk geen sprake.
Op dat moment begon rijkswachter Leo Van Hoof in zijn garage aan de Legrellestraat een pingpongtafel ineen te knutselen en zo de eerste steen te leggen voor wat een ongelooflijke successtory zou worden. Al snel kwam de buurt op geregelde avonden zijn kunde testen op de tafel van Leo.
Ergens in het voorjaar van 1978 begon bij stichter-voorzitter Leo het idee te rijpen om een echte pingpongclub op te richten in Berlaar en na een zomer hard werken met helpers als Wilfried Geens, Julien Van den Berg en Sus Geyselings kon de schuur achter café de Boekt op 8 september 1978 geopend worden als pingpongclub.
De Belgische rode duivels werden in dat jaar pijnlijk geklopt door Oranje in de preselectie voor de wereldbeker…. Om het met de woorden van gouden Johan Cruyf te zeggen : Elk nadeel eb zn voordeel…
Het was een klein maar gezellig lokaal dat al snel uit haar voegen barstte. Het lokaal was bijna dag en nacht open. De formule sloeg enorm aan en na een half jaar telde de nieuwe vereniging zomaar eventjes 180 leden.
125 ervan waren alleen drinkende leden, 40 vooral drinkende, en 15 jeugdspelers. Te weinig speel-tafels en dus veel volk aan de toog. Zo zie je maar…Elk nadeel eb zn voordeel…
De beste cafe van Balder lag toen achter De Boekt…
De nadruk lag in het begin volledig op recreatief pingpongen. Maar er was ook de groep van fanatiek trainende jeugdleden die zich in competitieverband wilden meten. En dat gebeurde ook, eerst in het katholieke nevenverbond, met elk jaar meer en meer ploegen.
We springen naar mei 1983.
Op dat moment verscheen de eerste nederlandstalige playboy op de markt. KC and the Sunshineband zongen ‘GIVE IT UP’ maar dit lied sloeg niet aan in Balder… want de ping pong ‘gif het niet op’ en hield een Algemene Ledenvergadering en nam toen de beslissing om het sportieve beleid van de club definitief te wijzigen.
Ondanks aanbiedingen van andere clubs in eerste provinciale en zelfs derde nationale beslisten Werner Van den Broeck, Willy Dockx en Ivan Nijs om een Berlaarse ploeg op te starten in de officiële Belgische Tafeltennisbond onder de clubnaam TTK Berlaar. Ze moesten daarvoor wel noodgedwongen helemaal onderaan starten in vijfde provinciale. Vele jaren speelden ze jaar na jaar kampioen a la Beerschot vandaag…
Deze ambitieuze jonge gasten speelden al die tijd ver onder hun niveau. Maar samen met getransfereerde spelers als Karel Sappenberghs en Wim Bats effenden ze zo het pad voor de steile sportieve opgang van de club. Als zij toen …een andere beslissing hadden genomen…, had deze club er nu misschien heel anders uitgezien.
Er volgde ook een verhuis van De Boekt naar de Alpenroosstraat, waar een nieuwbouw werd opgetrokken onder impuls van de nieuwe voorzitter Walter Luyten. Een groep leden zorgde voor een welgekome lening zodat de club een chalet kon bouwen. (Met een correcte vergunning heb ik vernomen…)
Vanaf eind augustus 1988 is TTK Berlaar gehuisvest aan de Alpenroosstraat 26. Vanaf het seizoen 1996-’97 kon een tweede speelzaal in gebruik genomen worden, want ook nu was het gebouw weer snel te klein.
In 1998 stopte Walter Luyten na 18 jaar als bestuurslid en Karel Sappenberghs werd zo de derde voorzitter uit de clubgeschiedenis, die de jaren nadien samen met Werner zijn stempel op de club drukte. Het was ook de periode van de verdere uitbouw van Ping Pong Kermis tot één van de grootste mosselfeesten van de verre omtrek met eigen bier inclusief en ja …de beste mosselen…
In die periode werd ook hard gewerkt om de jeugdwerking uit te bouwen, met enkele heel straffe generaties na mekaar als resultaat. Mede dankzij de terugkeer van jullie eerste grote talent Tom Van Schil en de bijdrage van rotsen in de branding Willy Dockx en Tom Faes én de samenwerking met Dylan België als hoofdsponsor kon de club een mooie ploeg bouwen om te promoveren naar eerste nationale.
In 2010 werd zelfs de historisch stap gezet naar Superdivisie, de hoogste reeks van het land. Nationale en internationale toppers kwamen nu plots naar het kleine Berlaar afgezakt, dat voornamelijk aantrad met een ploeg die gebouwd was rond eigen jeugdproducten, een unicum in België. Uiteindelijk zou het avontuur drie seizoenen duren.
In de herfst van 2012 was heel de club in rouw door het vrij plotse overlijden van boegbeeld Karel Sappenberghs. Ik heb hem persoonlijk goed gekend. Altijd vriendelijk en altijd gedreven kreeg hij een verdiende hommage. Dit clublokaal draagt voor altijd zijn naam.
Werner Van den Broeck is sindsdien de nieuwe voorzitter, die kan rekenen op een stabiele bestuursploeg die altijd maar aan één ding denkt: wat is het beste voor de club? Er ligt een stevige basis waarop de volgende generaties kunnen bouwen.
Sportief doet de club het nog altijd heel goed. De laatste jaren is Superdivisie nog sterker geworden en speelt de hoogste ploeg in Eerste Nationale, al toonde de mooie tweede plaats van afgelopen seizoen dat de ploeg nog steeds top is.
TTK Berlaar is al dertig jaar de toonaangevende club in de regio van Lier - Heist-op-den-Berg – Herentals. Dat is niet vanzelf gekomen. Op verschillende kantelmomenten in onze geschiedenis hebben leden beslist om het clubbelang te laten primeren op hun eigen belang. En altijd hebben veel mensen zich dubbel geplooid om zich voor de club in te zetten. Enkel zo is TTK Berlaar kunnen uitgroeien tot de club die het vandaag is.
Als straks de mannen van Voice Male het topper zingen ‘Eye of the tiger’ van Survivor… is dit voor jullie de opsteker voor de toekomst ! Het lied dat zou moeten klinken elke keer als jullie nog winnen !!
Deze vereniging is immers meer dan een optelsom van losse personen. Waar ook de inzet aan de tafel samengaat met toewijding naast de tafel.
Eén voor allen. Alles voor de club. Jullie toekomst is verzekerd.
SUCCES !