Na een onderbreking van twee jaar, konden we afgelopen zaterdag opnieuw onze Ronde van TTK Berlaar gaan fietsen in de Vlaamse Ardennen. Het was weer een schitterende dag met veel inspanning, veel ontspanning, veel fun... en een vergeten fiets.
Zoals altijd gebeurt deze pingpongversie van de Ronde van Vlaanderen onder de deskundige leiding van streekkenners Jan en Veerle. Vertrek was om 8u30 op de parking van onze club. Na een rit van ongeveer 1u30 was de samenkomst voorzien aan de sporthal van Munkzwalm om 10u30. Voor het vertrek werd er eerst nog even de traditionele groepsfoto genomen.
Bekijk het volledige foto-album hier.
Dit jaar was onze vaste buschauffeur Ronald echter verhinderd. Joël en Petra namen deze rol graag voor de eerste keer over. Dankzij hen was er ook dit jaar dus weer transport van de fietsen en waterbevoorrading onderweg. Een tendens die ook zichtbaar is: ofwel fietsen we elektrisch ofwel met een echte koersfiets. Uitzondering op de regel blijft diehard Jan die dapper met een gewone fiets alle hellingen trotseert.
Zoals steeds vraagt TTK Berlaar aan de weerman zonnig en zacht weer met weinig wind. Hier werd ruimschoots aan voldaan met helder weer en temperaturen ruim boven de 30 graden. De fietstocht begon met een rit over het jaagpad langs de Schelde tot in Oudenaarde. Het was ideaal fietsweer met amper wind zodat het eerste deel van de tocht voor iedereen vlot verliep. Nadat we de Schelde achter los lieten, ging het naar de eerste beklimming van de dag. De alom bekende Oude Kwaremont. Wat een beklimming is van ongeveer 2 km aan een gemiddeld stijgingspercentage van 4,6%. Zoals bijna altijd werd deze door iedereen goed verteerd. Hierna gingen we onze lunch opeten in D'oude hoeve. Een uniek caféetje uit de oude doos in de Ronde Vlaanderenstraat nabij het Monument Karel van Wijnendaele in Kluisbergen.
Wegens de zeer hoge temperatuur was er na de lunch enkele keren een keuze in de te nemen fietsroute. Namelijk met of zonder de bekende beklimmingen: Paterberg (12,5%), Koppenberg (11,6%), Taaienberg (7,13%) en Eikenberg (5,78%). We verdeelden ons telkens in twee groepjes en bovenaan wachtten we elkaar weer op. Bovenop elke beklimming werd er namelijk even uitgerust in de schaduw, het zweet afgeveegd en wat energie bijgetankt. Gelukkig volgde er na elke beklimming ook een lange afdaling tussen de velden.
Tijdens onze mooie fietstocht kwamen we ook door tal van kleine charmante dorpjes zoals Hundelgem, Nukerke, Zulzeke, Maarkedal,… . Alsook minder bekende Vlaamse heuveltjes zoals de Rampe, de Korte Keer, Varentberg en Kappeleberg. Maar daarom niet minder zwaar. Ze worden namelijk niet voor niets opgenomen in de profkoersen.
In de namiddag hielden we onderweg even halt voor een drankje op het terras van De Witte Hoeve in het dorpje Mater. Na deze verfrissing vervolgden we onze fietstocht voor het laatste gedeelte. Opnieuw de keuze met of zonder de beklimming van de Molenberg (7%). Tot slot fietsten we opnieuw naar de sporthal van Munkzwalm. Jan en Veerle hadden ervoor gezorgd dat we een welverdiende douche konden nemen.
Afsluiten deden we zoals altijd in het restaurant De Poezenelle in Dikkele. Het weerzien met de eigenaar – kok was na 3 jaar zeer hartelijk en aangenaam. Hij vertelde meerdere verhalen over Dikkele, de streek en de historie van De Poezenelle. Beginnen deden we met een aperitief in de tuin. Vervolgens was er keuze tussen friet met stoofvlees of vol-au-vent en groentjes. Als dessert kregen we nog een lekkere appeltaart met ijs en slagroom. Vergezeld van koffie of thee.
Omstreeks 22u vertrokken we opnieuw richting Berlaar. Daar aangekomen constateerden Jan en Veerle echter dat de fiets van Jan nog in Munkzwalm stond. Een kleine domper op een schitterende dag in de Vlaamse Ardennen. Gelukkig stond de fiets er de volgende ochtend nog steeds.
Eind goed al goed, op naar een nieuwe editie volgend jaar.