Berlaar versiert twee podiumplaatsen op internationaal jeugdtornooi

Het tornooi wordt zowel in ploeg als individueel afgewerkt en tussen het deelnemersveld vind je enerzijds zowel sub-toppers uit gans Europa (o.a. Polen, Zweden, …) en anderzijds ook NG-spelers terug. Het unieke van het gehanteerde systeem is dat vanaf dag twee bijna iedereen op zijn/haar niveau kan presteren en dat ook de minste spelertjes kunnen blijven spelen tot maandagmiddag. De maandagnamiddag is een perfecte weergave van de geest van het tornooi: een professioneel georganiseerde prijsuitreiking in het lokaal van de organiserende club, vergezeld van een barbecue en een gezellige pint aan den toog.

Reeds gedurende vele jaren zijn er verschillende Berlaarse spelers/speelsters aanwezig in Hasselt, soms geselecteerd in een provinciale (Antwerpse) ploeg, soms met een volledig “Balders” team. En jaar na jaar blijven ze terugkomen, gecharmeerd als ze zijn door de toffe sfeer en het sportieve aanbod, al eindigen ze meestal ver van het podium in dit toch wel sterk bezette evenement … maar dit jaar draaide het toch even anders uit !

Bij de meisjes miniemen-elite vormde onze Margo Degraef ploeg met de Limburgse Eline Loyen. De aan de sportschool studerende Margo heeft eigenlijk de pech dat ze uitkomt in de sterkste leeftijdsgeneratie sinds jaren. Een paar jaartjes jonger of ouder en ze was hoe dan ook absolute top in België geweest. Nu staat ze ook wel meer dan haar “vrouwtje” (getuige de 2e plaats in de jongste nationale top-12) maar ze moet hoe dan ook telkens weer opboksen tegen een 4 à 5-tal speelsters die minimum haar niveau zijn. Eén van die rivalen, Eline Loyen, was nu dus haar ploegmaat. En de twee deden het prima: na een hele reeks sterke buitenlandse teams (vaak nipt) uitgeschakeld te hebben, bereikten ze zowaar de finale ! Daar wachtte een andere Belgische (lees : Waalse) ploeg: ook twee meisjes uit die fameuze sterke generatie. Ook hier werd het een dubbeltje op zijn kant, maar het beslissende dubbelspel ging zéér nipt (16-18 in de 5e set) naar Hackemack-Van Acker. Toch een enorm mooie prestatie van Margo !

Vanwege hun toch wel vrij constant hoog niveau zijn podiumplaatsen voor spelers als Vincent en Margo geen uitzondering meer (al went het natuurlijk nooit…), maar voor Stefanie Van den Bosch ligt dat toch wel even anders. Samen met Kaat Frans uit Antonius vormde zij ploeg in de meisjes kadetten. Daarboven heb je nog de reeks kadetten-elite en de sterkte van de “gewone” meisjes-kadetten hangt uiteraard af van wie waar inschrijft, maar toch doet dit niets af van het schitterend parcours dat Stefanie heeft afgelegd, ditmaal niet in de ploegen-competitie maar wel in het individuele tornooi. Ze begon al prima met haar drie voorronde-wedstrijden winnend af te sluiten. Dat gaf haar recht op een plaats in de kwartfinale tegen één van de beste verliezers. Die tegenstreefster kwam uit Denemarken: het werden drie spannende en zenuwachtige sets … maar ze gingen alle drie naar het meisje uit Berlaar. In de halve eindstrijd wachtte een oude bekende: een speelster uit Bremen die Stefanie in de ploegenwedstrijden tot twee maal toe had geklopt, wat ook niet zo onlogisch was voor iemand die in België toch wel C4 waard zou zijn. Stefanie verraste echter iedereen – haarzelf inbegrepen – door de partij sec met 3-0 te winnen: 11-9 – 11-0(!) – 11-9. Daarna was de ontlading misschien een beetje té groot: de blijdschap voor de totaal onverwacht behaalde finaleplaats was – terecht uiteraard – enorm. Hoe dan ook was de Zwitserse die ze in finale moest bekampen altijd te sterk geweest: 0-3 was een logische en correcte uitslag. Ook dit is een enorm mooie prestatie van iemand die het voorbije seizoen mooi heeft teruggevochten na een vrij lange blessure en die alle trainingsarbeid beloond zag met een flinke stap voorwaarts.

Een mooie driedaagse, niet enkel voor de twee finalisten, maar ook voor alle Berlaarse deelnemers en hun begeleiders.

Werner Van den Broeck