Jean-Michel Saive was voorbestemd om een van de beste tafeltennissers in de geschiedenis te worden. "Mijn vader was in 1971 de nummer tien van België en mijn moeder werd Belgisch kampioen dubbel toen ze zwanger was van mij." Saive bouwde inderdaad een schitterende carrière uit. De Luikenaar was tussen 1994 en 1996 zelfs 's werelds nummer een. Lees hier het interview van Sporza.
Nu is Saive afgegleden naar de 41e plaats op de wereldranking, maar hij is nog steeds bijzonder ambitieus. "Ik heb nog één groot doel: de Olympische Spelen van Londen." Daarvoor moet Saive eerst goed presteren op het WK.
"Tot nu toe sta ik op de gezuiverde lijst van 28 spelers die naar het WK mogen. Ik moet op het WK wel goed presteren. Als ik verlies in de eerste ronde, dan kan het nog mislopen voor Londen. Dan moet ik nog kwalificatietoernooien spelen. Daarom bereid ik me nu zo goed mogelijk voor. Ik train nog steeds elke dag."
Daarnaast wil hij met zijn ploeg La Vilette Charleroi nog eens schitteren in de Champions League. Door de financiële problemen van zijn club, is dat moeilijk. "Ik hoop dat we met de ploeg volgend seizoen de kwartfinale halen."
Saive is met zijn 41 jaar een veteraan binnen het internationale circuit en dat beseft hij zelf ook. "Ik moet meer en meer naar mijn lichaam luisteren. Als ik te hard train, dan kan ik zwaar geblesseerd raken. Maar ik amuseer me nog heel goed. Ik wil nog steeds vechten en speel veel te graag wedstrijden."
Saive opvolgen is voor elke Belgische topper een zware last om te dragen. Op dit WK doen er enkele jonge talenten mee. Zij moeten eerst kwalificaties spelen.
"Het is een jonge ploeg met een mooie toekomst", zegt Jean-Michel Saive. Zeker in ploegverband moeten ze nog ver kunnen raken. Individueel is het met de Chinezen veel moeilijker om door te breken. Maar bij de jeugd waren Lauric Jean, Cedric Nuytinck en Julien Indeherberg top."
Aan stoppen denkt hij nog niet te veel, maar toch is het einde van zijn carrière stilaan in zicht. "Ik heb een contract tot 2013. Maar ik zie niet in waarom ik zou stoppen als ik nog veel plezier beleef aan mijn sport. Ik hoop dat Philippe (zijn broer) het WK naar België kan halen. Dat zou dan mijn laatste grote toernooi in ons land worden."
Een job als technisch directeur van de Waalse liga ziet hij na zijn carrière nog zitten. "Als je een groot kampioen was, is het leuk om je ervaring door te geven aan de jeugd. Zo kunnen ze sneller groeien."
Bekijk het video-interview naar aanleiding van het WK:
http://www.sporza.be/cm/sporza/videozone/MG_sportnieuws/MG_ander_nieuws/1.1017100